WillingtobeGreek
Εκεί να δώσεις την καρδιά σου….Archive for ελληνας επιστημονας
Το Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ τιμά τον αστροφυσικό Σταμάτιο Κριμιζή
Mε το βραβείο “Συνολικής Προσφοράς” (Lifetime Achievement Trophy) τιμήθηκε, από το Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ, ο διακεκριμένος Έλληνας αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής. Η απονομή του βραβείου έγινε στις 25 Μαρτίου, σε ειδική τελετή στην Ουάσιγκτον.
Το συγκεκριμένο βραβείο, που θεσμοθετήθηκε το 1985, απονέμεται σε αναγνώριση των εξαιρετικών επιτευγμάτων στο χώρο της αεροδιαστημικής επιστήμης και τεχνολογίας. Ο J.R. Dailey, εκ των διευθυντών του Μουσείου, δήλωσε ότι ο δρ. Κριμιζής “έχει συμβάλει όσο λίγοι άνθρωποι στη γνώση μας για το ηλιακό σύστημα”.
Ο σπουδαίος ‘Ελληνας επιστήμονας, δρ. Σταμάτιος Κριμιζής, έχει θεμελιώδη συνεισφορά στη διαστημική επιστήμη και εξερεύνηση. Είναι ο μοναδικός επιστήμονας στον κόσμο που έχει ηγηθεί, ή συμμετάσχει, σε πειράματα διαστημικής φυσικής, που έχουν αποσταλεί και στους οκτώ πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Έχει, επίσης, πραγματοποιήσει αξιόλογες ανακαλύψεις στη φυσική του ηλιακού ανέμου και της μαγνητόσφαιρας, που περιβάλλει το ηλιακό μας σύστημα.
Διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση της διαστημικής εξερεύνησης, ως εισηγητής του προγράμματος διαστημικών αποστολών Discovery της NASA και ως επικεφαλής του τμήματος Διαστημικής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς, στη δημιουργία των αποστολών NEAR, Shoemaker, MESSENGER και New Horizons. Σήμερα, συμμετέχει σε αποστολές στον Ερμή, τον Κρόνο, τον Πλούτωνα, και την Ηλιόσφαιρα, καθώς και σε πρωτοποριακές μελέτες για την κατανόηση της μεταβατικής ζώνης προς τον μεσοαστρικό χώρο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΠΛΕΤΣΑΣ-Στην καρδιά του ΜΙΤ
Το διασημότερο εργαστήριο τεχνολογίας στον κόσμο, το περίφημο Media Lab του αμερικανικού πανεπιστημίου ΜΙΤ, έχει ελληνική σφραγίδα. Το δημιούργησε το 1985 ο ελληνοαμερικανός αρχιτέκτονας και οραματιστής της τεχνολογίας Νίκολας Νεγκροπόντε και αποτέλεσε γρήγορα το σημείο αναφοράς στην τεχνολογική έρευνα παγκοσμίως. Ο Νεγκροπόντε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ξεχώρισε έναν νεαρό επιστήμονα που είχε σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ο Μιχάλης Μπλέτσας μετά τις σπουδές του στην Ελλάδα έφυγε στις ΗΠΑ για μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιοϊατρική Τεχνολογία και τη Μηχανική Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης καθώς και το Πανεπιστήμιο Northeastern. το 1996, σε ηλικία μόλις 28 ετών, έγινε διευθυντής πληροφορικής του Media Lab και παράλληλα μετέχει σε διάφορα σημαντικά ερευνητικά προγράμματα του εργαστηρίου. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Μιχάλης Μπλέτσας μαζί με τον Νίκολας Νεγκροπόντε ξεκίνησαν να υλοποιήσουν ένα κοινό όνειρό τους: να πετύχουν ασύρματη ευρυζωνική διαδικτύωση τόπων χωρίς υποδομή. Έπειτα από επιτυχημένα πειράματα στην Πάτμο αλλά και σε χωριά μέσα στη ζούγκλα της Καμπότζης, σε περιοχές χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, γεννήθηκε η ιδέα να κατασκευάσουν τον HDL, τον φτηνό υπολογιστή που θα μπορεί να φτάσει στα χέρια και του πιο φτωχού παιδιού στο πιο απομονωμένο σημείο του πλανήτη. Το αποτέλεσμα εκείνης της ιδέας ήταν ο υπολογιστής OLPC (One Laptop Per Child, Ένας φορητός υπολογιστής ανά παιδί), το κόστος του οποίου δεν ξεπερνούσε τα 100 δολάρια.
Ο Μιχάλης Μπλέτσας δηλώνει ότι το Media Lab είναι στην πραγματικότητα «ένα εργαστήριο ιδεών». Ένα από τα moto του είναι ότι «το μέλλον πρέπει να είναι πάντα καλύτερο από το παρόν, αρκεί να μη σταματά κανείς την αναζήτηση» το οποίο, όπως είναι προφανές, συνοψίζει και τη φιλοσοφία του Media Lab. Επικοινωνήσαμε με τον κ. Μπλέτσα ο οποίος μας ανέφερε ότι αυτή τη στιγμή στο Media Lab υπάρχουν 23 ερευνητικές ομάδες που εργάζονται πάνω σε περισσότερα από 350 διαφορετικά ερευνητικά προγράμματα τα οποία καλύπτουν ένα πλήθος τομέων – από την πληροφορική, τη βιοτεχνολογία, την ιατρική ως και τη ρομποτική. «Το Media Lab είναι αφοσιωμένο στην αναζήτηση απαντήσεων που βρίσκονται πιο μακριά από προφανή ερωτήματα. Θέλει να βρίσκει απαντήσεις σε ερωτήματα που δεν έχουν ακόμη τεθεί» λέει στο «Βήμα» ο κ. Μπλέτσας.
Αυτή τη στιγμή ο κ. Μπλέτσας συμμετέχει στο Glass Infrastructure, ένα ερευνητικό πρόγραμμα στο οποίο 30 οθόνες αφής τοποθετημένες σε όλες τις κτιριακές εγκαταστάσεις του Media Lab επικοινωνούν και αλληλεπιδρούν με το προσωπικό και τους επισκέπτες. Το πρόγραμμα οριοθετείται ως ένα «ανοικτό, κοινωνικό παράθυρο πληροφορίας» και, σύμφωνα με τους ερευνητές, αποτελεί ένα μοντέλο ανοικτού συστήματος πληροφορικής που θα μπορεί να χρησιμοποιείται οπουδήποτε.
Σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, τα τμήματα που συγκεντρώνουν αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο Media Lab είναι αυτό της Συνθετικής Νευροβιολογίας καθώς και εκείνο της Βιομηχανοηλεκτρονικής. Στο πρώτο γίνεται μελέτη της λειτουργίας του εγκεφάλου και αναπτύσσονται συστήματα και τεχνολογίες που μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την ανάπτυξη θεραπειών ενάντια σε σοβαρές νευρολογικές ασθένειες. Στο δεύτερο αναπτύσσονται βιονικά προσθετικά μέλη που προσομοιάζουν τη λειτουργία των φυσικών μελών.
Ο επικεφαλής του τμήματος Συνθετικής Βιολογίας Εντουαρντ Μπόιντεν είναι από τους θεμελιωτές της οπτογενετικής, μιας τεχνικής που αποτελεί συνδυασμό της οπτικής με τη γενετική μηχανική. Είναι μια νέα τεχνική μελέτης των νευρωνικών κυκλωμάτων που βασίζεται σε φωτοευαίσθητες πρωτεΐνες οι οποίες απομονώνονται από διάφορους μικροοργανισμούς. Ο Μπόιντεν βρίσκεται μάλιστα στη λίστα παρακολούθησης της επιτροπής των βραβείων Νομπέλ. Οπως μας ανέφερε ο κ. Μπλέτσας, μέσα στο 2015 αναμένονται ενδιαφέροντα αποτελέσματα από δύο κυρίως προγράμματα του Media Lab: το πρόγραμμα City Farm που αναπτύσσει τεχνολογίες ανάπτυξης τροφίμων με τεχνητές μεθόδους χωρίς την παρουσία χώματος, νερού ή ηλιακού φωτός καθώς και το πρόγραμμα InForm που αναπτύσσει τεχνολογίες ρεαλιστικής τρισδιάστατης απεικόνισης.
Θ. Λ.
Βασίλης Γεωργόπουλος: Ο μοναδικός Έλληνας «ηθικός» χάκερ
Το να είσαι χάκερ ακούγεται συνηθισμένο. Το να είσαι “ηθικός” χάκερ, μοιάζει λιγάκι ασύνδετο. Το να είσαι ο μοναδικός ακαδημαϊκά καταρτισμένος Ελληνας “ηθικός χάκερ”, όπως είναι ο Βασίλης Γεωργόπουλος, είναι είδηση.
Ο ίδιος τη στιγμή ακριβώς που κλήθηκε να διαλέξει τι δρόμο να ακολουθήσει στη ζωή του, επέλεξε να ασχοληθεί με τον μυστηριώδη κόσμο του ηλεκτρονικού εγκλήματος και να υπηρετήσει το όνειρό του, συνδυάζοντας την ηθική με την “παράνομη” πρόσβαση στον κυβερνοχώρο και το χάκινγκ. Παράξενο σχήμα; Όχι και τόσο, αν σκεφτεί κάποιος ότι στο εξωτερικό το “ηθικό” χάκινγκ διδάσκεται ως ειδικότητα στα πανεπιστήμια.
Πιτσιρικάς συστηνόταν ως αστροναύτης ή αεροπόρος και αργότερα ως πλαστικός χειρουργός. Από νωρίς κατάλαβε ότι αυτό που τον συνέπαιρνε ήταν το άγνωστο. Το γνωστό για εκείνον ήταν βαρετό. Αρκετά χρόνια μετά, ως “αντισυστημικός” και ασυμβίβαστος με τις δυνατότητες που του πρόσφερε το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας του, ήταν ξεκάθαρο πως ο Βασίλης Γεωργόπουλος ήθελε να εξερευνήσει τον κόσμο του ηλεκτρονικού εγκλήματος και των ψηφιακών αποδείξεων και να ασχοληθεί με ένα αντικείμενο “πέρα από τη λογική”, όπως ο ίδιος λέει. Τί ήταν αυτό;
Ο τομέας του “ηθικού χάκινγκ” που ξεπερνάει πραγματικά κάθε λογική.
Τελειώνοντας το λύκειο στη γενέτειρά του την Καλαμάτα, κατόρθωσε το 2008 να εισαχθεί στο τμήμα “Ethical Hacking and Security System Design” στο Πανεπιστήμιο του Sunderland στην Αγγλία, σε μια εκ των τριών παγκοσμίως πανεπιστημιακών σχολών που εκπαιδεύει χάκερς με σκοπό την «κυβερνοασφάλεια». Ο ίδιος είναι ο μοναδικός “ηθικός χάκερ” στην Ελλάδα με ακαδημαϊκή κατάρτιση που βρίσκεται στο χώρο του ηλεκτρονικού εγκλήματος από τον Σεπτέμβριο του 2013 και μετράει αρκετές επιτυχίες, αλλά και ο μόνος που μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα πόση τελικά ηθική χωράει στο χάκινγκ.
“Δυστυχώς, οι χάκερς θεωρούνται οι κακοί του κυβερνοχώρου και έχουν χαρακτηριστεί από την κοινωνία μας ως εγκληματίες και για αυτό φταίει το Χόλυγουντ (γέλια). Σύμφωνα με την ιστορία, η πρώτη φορά που ακούστηκε η λέξη χάκερ ήταν στις ΗΠΑ την εποχή που έμπαιναν οι ράγες του πρώτου τραίνου. Χάκερ ήταν αυτός που έβρισκε τον τρόπο να περάσουν οι ράγες από σημεία που δεν έβρισκαν οι υπόλοιποι. Στην πρώιμη περίοδο εμφάνισης των Η/Υ, ο χάκερ δεν ήταν ο κακόβουλος χρήστης, αλλά αυτός που είχε όλες τις γνώσεις, που μπορούσε να λύσει και να ξανασυνθέσει ολόκληρο το σύστημα. Στην πραγματικότητα σήμερα Χάκερ (Hacker) ονομάζεται το άτομο το οποίο εισβάλει σε υπολογιστικά συστήματα και πειραματίζεται με κάθε πτυχή τους.”, εξηγεί ο ίδιος.
Οι ηθικοί χάκερ (ethical hackers) είναι αυτοί που μπορούν βάσει νόμου να έχουν πρόσβαση σε ζωτικής σημασίας πληροφορίες και σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, είναι ειδικοί στον τομέα τους και στη διαχείριση κινδύνου και γνωρίζουν πολύ καλά το σημείο που πρέπει να κάνουν το τελευταίο “κλικ” πριν προκαλέσουν ζημιά στο σύστημα. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι είναι αξιόπιστα άτομα και εργάζονται με στόχο τόσο την ανακάλυψη και τον προσδιορισμό των τρωτών σημείων του συστήματος, όσο και την πρόληψη και την προστασία του συστήματος από τυχόν κακόβουλες επιθέσεις. ” Στο χάκινγκ υπάρχουν και ρίσκα. Ο “ηθικός χάκερ” λειτουργεί γνωρίζοντας τα όρια, με συμβόλαιο και δεσμεύσεις, πράγμα που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Υπάρχουν πάρα πολλοί και καλοί χάκερς στη χώρα μας που έχουν επαγγελματικές γνώσεις, αλλά δεν έχουν πιστοποιημένη ακαδημαϊκή κατάρτιση. Και αυτό είναι και λίγο επικίνδυνο. Δυστυχώς σε αυτόν τον τομέα υστερούμε.”, συμπληρώνει ο Βασίλης Γεωργόπουλος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ανήθικο δεν είναι να βρεις δυσλειτουργίες σε έναν ιστότοπο οι οποίες επιτρέπουν την “παράνομη” πρόσβασή σου, αλλά να τις χρησιμοποιήσεις για προσωπικό όφελος. Για αυτό και η λέξη “ηθικό” hacking ή αλλιώς “White hat hacking” διαχωρίζει τους “καλούς” από τους “κακούς”, δηλαδή το “Black hat hacking” και το “Grey hat hacking”. Η ειδοποιός διαφορά τους είναι ότι ο ηθικός χάκερ σταματάει 1 κλικ πριν τον κακό. Και αυτό είναι κάτι που διδάσκεται μέσα στη πανεπιστημιακή σχολή που έχει πολύ αυστηρά κριτήρια εισαγωγής.
“Το αυστηρότερο κριτήριο εισαγωγής στη σχολή μου είναι το λευκό ποινικό μητρώο και ο βαθμός ανάπτυξης της προσωπικής ηθικής , διότι δε μπορείς να εκπαιδεύσεις κάποιον να κάνει κάτι κακό και να σταματήσει, αν ο ίδιος δεν έχει ανεπτυγμένη ηθική. Αλλά και η ίδια η σχολή έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας γιατί δεν έχεις να κάνεις μόνο με τα μαθήματα hacking αλλά και με όλο το επιστημονικό και επαγγελματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο χρειάζεται να μάθεις να κινείσαι. Για όσους δεν το ξέρουν, κινείσαι καθαρά μέσα στο χώρο της εγκληματολογίας, η οποία είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Το σημαντικότερο κομμάτι εκπαίδευσης δεν είναι το τεχνικό, αλλά όλοι οι τομείς οι οποίοι εμπλέκονται, το νομοθετικό πλαίσιο και οι τρόποι με τον οποίο καλείσαι να διαχειριστείς μια υπόθεση διακρατικά. Δεν είναι τυχαίο που αρκετοί συμφοιτητές μου αποφάσισαν να αλλάξουν κλάδο εξειδίκευσης ή κόπηκαν. Ενδεικτικά από τα δεκατέσσερα άτομα που ξεκινήσαμε πήραν πτυχίο μόλις οι πέντε. Όπως και να το κάνεις όμως το χάκινγκ έχει ένα μυστήριο, το οποίο βέβαια απομυθοποιείς μετά από τέσσερα χρόνια σπουδών.”, αναλύει ο Βασίλης Γεωργόπουλος.
Ο νεαρός έλληνας επιστήμονας, εκτός του ότι μπορεί να σκιαγραφήσει το προφίλ οποιουδήποτε χρήστη ηλεκτρονικού υπολογιστή, μόνο και μόνο από τον τρόπο με τον οποίο εκείνος τον χρησιμοποιεί, έχει ασχοληθεί με τον τομέα της κυβερνοασφάλειας που επικεντρώνεται στα βιομετρικά χαρακτηριστικά του χρήστη και ειδικότερα στην αναγνώριση των χαρακτηριστικών του προσώπου, μια τεχνική που αργότερα εισήγαγε και η Google στο βασικό της σύστημα. Ως εγκληματολόγος έχει κληθεί κατά καιρούς από γνωστούς ποινικολόγους και δικηγορικές εταιρίες να διαλευκάνει πανελλαδικά υποθέσεις κυρίως ποινικές, όπως ανθρωποκτονίες, παιδική πορνογραφία, συκοφαντική δυσφήμηση σε κακουργηματικό βαθμό κ.α ,αν και το φάσμα του ηλεκτρονικού εγκλήματος είναι πολύ μεγάλο και εκτείνεται από μια απλή αντιδικία έως τη βιομηχανική διακρατική κατασκοπεία. Ο ίδιος συνεργάστηκε πρόσφατα επιτυχώς με τη βρετανική αστυνομία της Κορνουάλης πάνω στο νέου τύπου ηλεκτρονικό έγκλημα, που έχει έρθει κυρίως από την Αμερική, και είναι γνωστό ως “revenge porn”, ενώ την ίδια ώρα απέρριψε την πρόταση να παραμείνει στην Αγγλία και να εργαστεί στο αρχηγείο της κυβέρνησης επικοινωνιών της “Αυτού Μεγαλειότητος” (UK Government Communications Headquarters , GCHQ).
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η εκτεταμένη χρήση του διαδικτύου έχει οδηγήσει σε αύξηση του ηλεκτρονικού εγκλήματος. Δεν έχει οδηγήσει όμως, όπως θα έπρεπε, στην ανάδειξη του καθοριστικού ρόλου των “ηθικών χάκερς”, παρότι οι ψηφιακές αποδείξεις θεωρούνται αδιάψευστες, επιστημονικά αδιαμφισβήτητες και αρκούν για να καταδικάσουν ή να αθωώσουν κάποιον ύποπτο.
Ειδικότερα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον νεαρό ειδικό, τα ψηφιακά αποδεικτικά στοιχεία πολλές φορές καταστρέφονται ή αλλοιώνονται κατά τη διάρκεια της έρευνας, πριν φτάσουν στα χέρια των ειδικών και αυτό οφείλεται κυρίως, στον λάθος τρόπο με τον οποίο συλλέγονται. Έτσι για μια υπόθεση ηλεκτρονικού εγκλήματος που θα μπορούσε να διαλευκανθεί μέσα σε τρία λεπτά μπορεί να χρειαστούν μήνες ή και χρόνια.
Ο ίδιος εκτιμά ότι στο μέλλον θα υπάρξει “εξειδίκευση” στο ηλεκτρονικό έγκλημα (για κινητό, για server, για Η/Υ κλπ.) όσο η τεχνολογία εξελίσσεται και υποστηρίζει ότι η κυβερνοασφάλεια είναι ανάγκη του χθες! “Για μένα ο μεγαλύτερος εχθρός της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο είναι η ανθρώπινη βλακεία. Σε προσωπικό επίπεδο, εκτός του ότι δεν εμπιστευόμαστε κανέναν να ακουμπήσει το κινητό ή τον υπολογιστή μας, μπορούμε να είμαστε ασφαλείς, να χρησιμοποιούμε τα social media, το mail μας, τα πάντα, αρκεί να τηρούμε του κανόνες ασφαλείας, με κύριο το γνωστό “two steps verification”.
Η χρήση επίσης, ενός “έξυπνου” κωδικού που δεν υπάρχει στη λίστα των χάκερς, που αριθμεί περισσότερα από οκτώ στοιχεία και αποτελείται από πεζά και κεφαλαία γράμματα μαζί με σύμβολα, είναι το πρώτο βήμα για την ασφάλεια των συστημάτων μας. Αυτό που δυστυχώς διαπιστώνω γενικά στην ελληνική αγορά είναι ότι η ασφάλεια δικτύων υποτιμάται. Η αγορά φοβάται, δε γνωρίζει το πόσο σημαντικός είναι ο έλεγχος ασφαλείας στα δίκτυα και δυσπιστεί στη λέξη hacking, την οποία ακόμη συσχετίζει με την κακή πλευρά της.
Οι επιχειρήσεις, τόσο στο εξωτερικό, αλλά ακόμη περισσότερο στην Ελλάδα, δεν επενδύουν γενικά στην ασφάλεια, και εδώ ταιριάζει μια ατάκα που χρησιμοποιούσε ένας από τους καθηγητές μου, “οι μεγάλες επιχειρήσεις ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για χαρτί υγείας τον χρόνο παρά για την ηλεκτρονική τους ασφάλεια”.
Είναι πολύ άσχημο να περιμένεις πρώτα να γίνει το κακό και μετά να το αντιμετωπίσεις, αφού μπορείς να το προλάβεις. Έτσι λειτουργούμε ως λαός, θεραπευτικά και όχι προληπτικά. Η επιχείρηση για εμένα είναι ένας ζωντανός οργανισμός, είναι ένα παιδί, θα άφηνες ποτέ το παιδί σου εκτεθειμένο; Γιατί αφήνουν την επιχείρησή τους λοιπόν εκτεθειμένη; Ένα ακόμη μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι επιχειρήσεις είναι ότι προτιμούν ανειδίκευτους χάκερ χωρίς επιστημονική κατάρτιση για να μειώσουν το κόστος, σε μια περίοδο κρίσης που τις νοιάζει να βγαίνει η δουλειά φθηνά και γρήγορα χωρίς ποιότητα υπηρεσιών και προϊόντων.”
Η συνάντηση με τον “ηθικό χάκερ” Βασίλη Γεωργόπουλο έγινε μια μέρα μετά την δολοφονική επίθεση στο Παρίσι από τους φανατικούς ισλαμιστές και λίγες μέρες μετά τη σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού και ως εκ τούτου ήταν αδύνατο να μη πέσει στο τραπέζι προς συζήτηση και το θέμα της τρομοκρατίας, στην οποία εμπλέκεται το ηλεκτρονικό έγκλημα: “Οι εγκληματίες είναι έξυπνοι και χρησιμοποιούν και αυτοί χάκερς και τη μαφία του διαδικτύου. Σε αυτήν την περίπτωση βασιζόμαστε κυρίως στο λάθος. Βεβαίως και μπορούν να εντοπιστούν, βεβαίως και μπορούν να παρακολουθούνται.
Για μένα όμως, η φυσική τρομοκρατία έχει λιγότερα θύματα από ό,τι η ηλεκτρονική. Τρομοκρατία για μένα είναι όταν με ένα “κλικ” όλη η Αθήνα, για παράδειγμα, μείνει χωρίς ρεύμα ή τρομοκρατία είναι ο “ιός” που πέρασε στον πυρηνικό σταθμό του Ιράν. Εκτιμώ ότι μέχρι στιγμή οι τρομοκράτες δεν έχουν κινηθεί πολύ προς τα εκεί. Πιστεύω όμως ότι δεν θα αργήσουν να κινηθούν. Από τη στιγμή που ήδη έχει κινηθεί η μαφία και δρα ηλεκτρονικά, σίγουρα θα κινηθεί και η τρομοκρατία. Η λύση είναι η αύξηση των μέτρων ασφαλείας” εξηγεί ο ίδιος.
Off the record, o επιστήμονας μου εξηγεί πως “Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση” και εκεί στηρίζεται το “ηθικό hacking”, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τις αδυναμίες σου αν δεν ελέγξεις τις αντοχές της άμυνάς σου και μου αναλύει τις υπηρεσίες που παρέχει μέσω της εταιρίας με διακριτικό τίτλο “G.S. BIZR (Μπιζάρ) Ι.Κ.Ε.” που ίδρυσε ο ίδιος πριν ένα χρόνο, με κύριο στόχο την ασφάλεια και το ηλεκτρονικό έγκλημα. Αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα που έχει επιστημονική κατάρτιση στο social engineering, στα ελληνικά στην “τέχνη της εξαπάτησης (The art of deception)”, όπου μπορείς να χακάρεις ένα σύστημα χωρίς ηλεκτρονικό υπολογιστή μόνο με τη φυσική σου παρουσία (δηλ. μόνο με τα βιομετρικά χαρακτηριστικά).
Την ίδια ώρα εργάζεται πάνω σε ένα router που θα απαλλάξει από τον πονοκέφαλο τους γονείς, καθώς θα λειτουργεί ως “φίλτρο” που θα εμποδίζει την πρόσβαση των πιτσιρικάδων σε ανεπιθύμητους ιστότοπους. Ο μοναδικός “πιστοποιημένος” Έλληνας “ηθικός χάκερ” προσπαθεί να προωθήσει τον ολοκαίνουργιο αυτό κλάδο στην ελληνική αγορά με διαφόρους τρόπους και σε κάθε ευκαιρία, γιατί θεωρεί ότι η ανάγκη επένδυσης στην ασφάλεια είναι τόσο σημαντική, όσο η ανάγκη του ανθρώπου για επιβίωση.
Βασική του δε, επιδίωξη είναι να γίνει μελλοντικά ο “φύλακας άγγελος” της ηλεκτρονικής ασφάλειας.
Θανάσης Οικονόμου: Ο Ελληνας της NASA πίσω από τη Rosetta & η απίθανη ιστορία του.
Εχει βραβευτεί από τη NASA για την συνεισφορά του, αφού δεν υπάρχει σχεδόν καμία διαστημική αποστολή στην οποία να μην έχει συμμετάσχει. Η ζωή όμως δεν ήταν πάντα εύκολη για τον Θανάση Οικονόμου.
Γεννημένος στο χωριό Ζάκα των Γρεβενών έζησε τη φρίκη του Εμφυλίου σε πρώτο πρόσωπο και μέχρι την τρυφερή ηλικία των 7 ετών δεν είχε πάει καν σχολείο και έβοσκε πρόβατα.
Οπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Τα Νέα, σε θρανίο κάθισε για πρώτη φορά, χρόνια αργότερα, όταν η οικογένεια του κατέφυγε στην Τσεχοσλοβακία. Ξεκίνησε από το μηδέν να μαθαίνει γραφή και ανάγνωση και το 1960 πήρε με άριστα το πτυχίο του στην Πυρηνική Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Πράγας.
Στη συνέχεια πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και έγινε επικεφαλής επιστήμονας στο Εργαστήριο Αστροφυσικής και Διαστημικών Ερευνών Ενρίκο Φέρμι του Πανεπιστημίου του Σικάγου και από αυτή τη θέση ξεκίνησε την πολύχρονη συνεργασία του με τη ΝASA που κρατάει ακόμα.
Ο ίδιος έχει εξοπλίσει με διαστημικά όργανα αμέτρητες διαστημικές αποστολές, από τον Ιχνηλάτη που στάλθηκε στον Αρη το 1997, μέχρι την πρόσφατη αποστολή της συσκευής Phillae που «γατζώθηκε» στον κομήτη την περασμένη Τετάρτη.
Μάλιστα το 2005, λίγες μέρες πριν την 28η Οκτωβρίου, έγινε δεκτή μία πρόταση του στη NASA να ονομάσουν τις περιοχές του Αρη γύρω από τον κρατήρα Erebus με ονόματα εμπνευσμένα από τις ιστορικές μνήμες της πατρίδας του, όπως «Kalambaka», «Kalavrita», «Kypourio», «Ziakas» και «Ochi».
Έλληνας δίνει ελπίδα στα παιδιά με αυτισμό
Διατροφικό συμπλήρωμα με βάση τη φυτική ουσία λουτεολίνη φαίνεται ότι βοηθάει τα αυτιστικά παιδιά να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και να αντιμετωπίσουν το μέλλον με αισιοδοξία, αναφέρει ο διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας Δρ Θεοχάρης Θεοχαρίδης.
Μελέτες του κ. Θεοχαρίδη στην Αμερική και συναδέλφων του στο Αττικό Νοσοκομείο έδειξαν ότι η χορήγηση διατροφικού συμπληρώματος λουτεολίνης βελτιώνει σημαντικά τη βλεμματική επαφή και την κοινωνικότητα των αυτιστικών. Ο Δρ Θεοχάρης Θεοχαρίδης είναι Διευθυντής του Εργαστηρίου Μοριακής Ανοσοφαρμακολογίας & Ανακάλυψης Φαρμάκων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tufts-Tufts Medical Center στη Βοστόνη. Στο Πανεπιστήμιο Tufts, πρωτοστάτησε στη δημιουργία αυτοδύναμου Τομέα Φαρμακολογίας και Μεταπτυχιακών Σπουδών στη Φαρμακολογία και Πειραματική Θεραπευτική.
Δεν είναι ψυχιατρική ασθένεια, είναι αυτοκαταστροφή στον εγκέφαλο!
Ο αυτισμός, σύμφωνα με τον Δρ Θεοχαρίδη, δεν είναι ψυχιατρική ασθένεια, όπως πιστευόταν. “Είναι μία αυτοκαταστροφή που συμβαίνει στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή πολύ νωρίς μετά τη γέννηση του παιδιού. Και αυτό είναι σχεδόν σίγουρο, επειδή γύρω στο 60% των παιδιών έχουν αντισώματα κατά του δικού τους εγκεφάλου”, δήλωσε ο επιστήμονας.
Το παραπάνω “σημαίνει ότι, σε ανύποπτο χρόνο, ο εγκεφαλικός φραγμός, που προστατεύει τον εγκέφαλο, πρέπει να ήταν διαπερατός, έτσι ώστε τα λευκά αιμοσφαίρια να μπουν μέσα και να δημιουργήσουν αντισώματα εναντίον του”, δήλωσε ο επιστήμονας, προσθέτοντας ότι ορισμένες φυτικές ουσίες που βρίσκονται σε αφθονία στην Ελλάδα, πιθανότατα, είναι η λύση.
Στην Αμερική, ο Δρ Θεοχαρίδης έχει την πατέντα χρήσης τέτοιων ουσιών, όπως της λουτεολίνης, για την καταπολέμηση της φλεγμονής στον εγκέφαλο. Ο αυτισμός, που εξελίσσεται σε επιδημία (1 στα 50 παιδιά σε Μ. Βρετανία και ΗΠΑ είναι αυτιστικό) δεν αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά, καθότι αποτελεί αυτοάνοσο νόσημα.
Ο καθηγητής ξεκαθάρισε ότι οι εργαστηριακές του μελέτες, διάρκειας δύο ετών, έδειξαν ότι η λουτεολίνη σε καθαρή μορφή αναστέλλει ένα είδος λευκών αιμοσφαιρίων (μαστοκύτταρα) από το να προκαλούν φλεγμονή. Έτσι, προχώρησε στη δημιουργία συμπληρώματος διατροφής με βάση αυτή την ουσία και το πυρηνέλαιο, για άτομα με αυτισμό.
Στη συνέχεια, έγιναν δύο μελέτες όπου συμμετείχαν παιδιά ηλικίας γύρω στα 3 έτη. Η βελτίωση που ήταν στατιστικά σημαντική και στις δύο μελέτες ήταν η βλεμματική επαφή και η κοινωνικότητα”, είπε ο διακεκριμένος επιστήμονας.
Πρόσθεσε ότι ακόμη και μία τέτοια περίπτωση είναι αρκετή για να δώσει ελπίδα. Μάλιστα, χαρακτηριστικά, ανέφερε την περίπτωση ενός γονιού που “έγραψε μια απίστευτη επιστολή, όπου έλεγε ότι το παιδί του, για πρώτη φορά ύστερα από επτά χρόνια, είπε μπαμπά σ’ αγαπώ”.
Ο Έλληνας επιστήμονας παρουσιάστηκε αισιόδοξος για το μέλλον του σκευάσματος, αναφέροντας ότι, μετά τις δύο μελέτες που έγιναν, έχει χαρακτηριστεί, στην Αμερική, σαν ιατρικό βοήθημα. “Και όταν κάτι θεωρείται ιατρικό βοήθημα, μπορεί να αναφέρει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για συγκεκριμένη ασθένεια”, κατέληξε στις δηλώσεις του.
Ένα αυτιστικό παιδί ζητά από τη LEGO να πραγματοποιήσει το όνειρό του
Η ανακάλυψη του Δρ Θεοχαρίδη είναι, αναμφισβήτητα, μία χαρμόσυνη είδηση ενώ όλοι ελπίζουμε να είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Μέχρι τότε, όμως, καλό είναι να θυμόμαστε ότι τα παιδιά με αυτισμό δεν διαφέρουν από τα υπόλοιπα. Τουλάχιστον, όχι όταν ονειρεύονται. Και κανένας αυτισμός δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια και τη φαντασία τους. Αρκεί να έχουν την αγάπη και τη στήριξη των δικών τους ανθρώπων.
Ένα 11χρονο αγόρι με αυτισμό από την Ισλανδία, o Brynjar Karl, μας το υπενθυμίζει με έναν όμορφο τρόπο. Μέσω βίντεο, στέλνει μία επιστολή στη LEGO και ζητά να τον βοηθήσει να εκπληρώσει δύο από τα όνειρά του. Να επισκεφθεί τη Legoland στη Δανία και να χτίσει ένα μοντέλο του Τιτανικού με τα διάσημα τουβλάκια.
Ομογενείς επιστήμονες μεταξύ των κορυφαίων του κόσμου
Ο καθηγητής Χρήστος Παντελής
Δυο ομογενείς επιστήμονες από τη Μελβούρνη περιλαμβάνονται στη λίστα των κορυφαίων επιστημόνων του 2014.
Συγκεκριμένα η Thomson Reuters ετοίμασε έναν κατάλογο με 3.200 ονόματα επιστημόνων από όλο τον κόσμο που έχουν την μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη. Ανάμεσά τους είναι ο έλληνας επιστήμονας, καθηγητής του πανεπιστημίου Μελβούρνης, Χρήστος Παντελής, που ξεχωρίζει για τις έρευνες του στον ψυχιατρικό τομέα και ο έλληνας επιστήμονας, καθηγητής του πανεπιστημίου Μόνας, Αθ. Χριστόπουλος, για τις έρευνες του στη φαρμακευτική.
Πρόσφατα ο κ. Χριστόπουλος έκανε μια νέα ανακάλυψη που στοχεύει στην κατάργηση των παρενεργειών που προκαλούν στον οργανισμό τα φάρμακα και που ενδέχεται να αλλάξει δραστικά τον χάρτη της φαρμακοβιομηχανίας σε παγκόσμια κλίμακα και να σώσει ζωές.
Ο καθηγητής Αθανάσιος Χριστόπουλος
Ο ίδιος θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες του κόσμου στον τομέα του και έχει στο ενεργητικό του δύο εξαιρετικά σπουδαία βραβεία, το John J. Abel Award στη Φαρμακολογία και το Michael Rand Medal.
Ο Χρήστος Παντελής από το πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, είναι επικεφαλής ενός τμήματος με 80 ερευνητές που ασχολούνται με όλους τους τομείς της ψυχιατρικής έρευνας. Ο ίδιος έχει γράψει τρία βιβλία και έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 380 επιστημονικά άρθρα για τη σχιζοφρένεια, την κατάθλιψη, τον αυτισμό και άλλα σχετικά θέματα.
Πέρσι τιμήθηκε με το κορυφαίο βραβείο «Robert Sommer» από το γερμανικό πανεπιστήμιο Justus Liebig University «για τα εξαιρετικά επιτεύγματά του στον τομέα της ψυχιατρικής έρευνας».
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ!
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ!
Ο Ελληνικής καταγωγής χημικός μηχανικός Πασχάλης Αλεξανδρίδης ανέπτυξε και με την βοήθεια άλλων επιστημόνων, μια καινοτομική νανοτεχολογική μέθοδο απεικονιστικής εξέτασης του εντέρου, η οποία θα επιτρέπει στους γιατρούς να εντοπίζουν πιο εύκολα και να θεραπεύουν πιο αποτελεσματικά τις παθήσεις του συγκεκριμένου οργάνου. Συγκεκριμένα, η ανακάλυψη αυτή είναι ένας “χυμός” που αποτελείται από νανοσωματίδια που αιωρούνται σε ένα υγρό, το οποίο πίνει ο ασθενής. Όταν το υγρό φθάνει στο έντερο, οι γιατροί “φωτίζουν” τα αιωρούμενα νανοσωματίδια με μια αβλαβή δέσμη λέιζερ, πράγμα που καθιστά δυνατή την μη επεμβατική και σε πραγματικό χρόνο απεικόνιση του οργάνου, καλύτερα από κάθε άλλη υπάρχουσα τεχνική.
Μέχρι σήμερα, οι ακτινολόγοι και οι γαστρεντερολόγοι “βλέπουν” το έντερο με ακτινογραφίες-Χ, μαγνητικές τομογραφίες και υπερήχους, αφού προηγουμένως ο ασθενής έχει πιεί βάριο για να βοηθηθεί η απεικόνιση. Όμως όλες αυτές οι τεχνικές έχουν περιορισμούς από άποψη ασφάλειας και καθαρότητας στην απεικόνιση, ενώ δεν είναι πολύ καλές στην απεικόνιση των κινήσεων του εντέρου σε πραγματικό χρόνο. Η νέα τεχνολογία δοκιμάστηκε με επιτυχία σε ποντίκια, τα οποία ήπιαν τον «νανοχυμό». Στη συνέχεια, στα πειραματόζωα έγινε φωτοακουστική τομογραφία, η οποία εκπέμπει δέσμες λέιζερ. Τώρα πρόκειται να ακολουθήσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.
Ο Πασχάλης Αλεξανδρίδης είναι καθηγητής της Σχολής Χημικών και Βιολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο. Αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Τμήμα Χημικών Μηχανικών) το 1989 και πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Βοστώνης το 1994. Αφού έκανε τη μεταδιδακτορική έρευνά του στο Πανεπιστήμιο του Λουντ στη Σουηδία, συνέχισε την ακαδημαϊκή καριέρα του στο Μπάφαλο, που αποτελεί τμήμα του Πανεπιστημίου SUNY της Νέας Υόρκης. Θεωρείται ένας από τους πιο διακεκριμένους χημικούς μηχανικούς διεθνώς, με πολλές διεθνείς βραβεύσεις στο ενεργητικό του, μεταξύ των οποίων και το Βραβείο Μποδοσάκη.
Εντοπίστηκε ιός των Νεάντερταλ στο DNA των σημερινών ανθρώπων
Αρχαίοι ιοί των Νεάντερταλ εντοπίστηκαν στο DNA των σύγχρονων ανθρώπων, με τους επιστήμονες να ερευνούν πλέον αν αυτοί οι «ενδογενείς ρετροϊοί» μπορούν να προξενήσουν κάποια σύγχρονη ασθένεια, όπως το AIDS και ο καρκίνος.
Ο έλληνας επιστήμονας δρ. Γκίκας Μαγιορκίνης του Τμήματος Ζωολογίας του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και ο βρετανός Ρόμπερτ Μπέλσοου της Σχολής Βιοϊατρικών Επιστημών του πανεπιστημίου του Πλίμουθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Current Biology”, εξέτασαν το DNA καρκινοπαθών και βρήκαν ότι το γονιδίωμα όλων περιείχε γενετικές αλληλουχίες αρχαίων ρετροϊών που είχαν βρεθεί τόσο στους Νενάντερταλ, όσο και σε μία άλλη ομάδα αρχαίων ανθρώπων, τους Ντενίσοβαν.
Οι ρετροϊοί αυτοί ενδεχομένως να μόλυναν τους προγόνους μας πριν γίνει ο διαχωρισμός του homo sapiens από τους Νεάντερταλ και τους Ντενίσοβαν πριν από περίπου 400.000 χρόνια.
Περίπου το 8% του ανθρώπινου DNA αποτελείται από ενδογενείς ρετροϊούς και πρόκειται για γενετικές αλληλουχίες που αφήνουν πίσω τους οι ιοί που περνούν από γενιά σε γενιά. Αποτελούν τμήμα του 90% του γονιδιώματος, που συχνά αποκαλείται «άχρηστο» DNA, επειδή δεν κωδικοποιεί πρωτεΐνες.
Σύμφωνα με τον δρ. Μαγιορκίνη, «δύο ‘άχρηστοι’ ιοί μπορούν να συνδυαστούν και να προκαλέσουν ασθένειες σε ζώα όπως τα ποντίκια, αλλά δεν έχει αποδειχτεί ότι μπορούν να προκαλέσουν αρρώστιες και στους ανθρώπους.»
Οι δύο ερευνητές έχουν αρχίσει ήδη να μελετούν αν υπάρχει οποιαδήποτε σχέση μεταξύ αυτών των αρχαίων ιών -που ανήκουν στην οικογένεια HML2- με τον καρκίνο και τον ιό HIV/AIDS και κατά πόσο είναι ακόμα ενεργοί, άρα και επικίνδυνοι, ενώ δεν αποκλείουν ότι, με μια πιο προσεκτική ανάλυση, θα βρουν κι άλλα ίχνη αρχαίων ιών.
Πηγή: enet.gr
WillingtobeGreek 